ประวัติความเป็นมา
เมื่อวันที่ ๒๒ มิถุนายน ๒๔๕๘ พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวรัฐกาลที่ ๖ ได้เสด็จพระราชดำเนิน จากเมืองลุงไปโดยรถยนต์ ไปประทับแรมที่พลับพลานาวงศ์ (ทัณฑสถานเปิดบ้านนาวงปัจจุบัน) ระหว่างทางได้ผ่านสะพานคอนกรีต (สะพานประวัติศาสตร์ หมู่ที่ ๑๑ บ้านน้ำใต้บ่อ) ในสมัยนั้นได้เรียกว่า สะพานคอนกรีตข้ามลำธารเขาเทวดา และได้ประทับอยู่ที่พลับพลานาวงศ์ เป็นเวลา ๓ วัน ในวันที่ ๒๕ มิถุนายน ๒๔๕๘ ได้เสด็จพระราชดำเนินต่อไปยังเขาบรรทัดหนทางเสด็จพระราชดำเนินผ่านทางเวียนโค้งคล้ายขอบพระจันทร์ครึ่งซีก ถนนเลี้ยวลงตามไหล่เขาเป็นหลั่นพับไปพับมาถึง ๓ ชั้น จึงเรียกว่า “เลี้ยวพับผ้า”
ถนนเขาพับผ้าสายเก่า ในอดีตใช้เชื่อมต่อระหว่าง ๒ จังหวัด พัทลุง – ตรัง ตาม สร้างขึ้นเมื่อปี พ.ศ.๒๔๔๕ – พ.ศ.๒๔๕๕ ระยะเวลา ๑๐ ปี โดยพระยารัษฎานุประดิษฐ์ และได้มีการปรับปรุงอีกครั้ง เมื่อปี ๒๕๐๕ เนื่องจากมีประชาชนใช้สัญจรเพิ่มมากขึ้น แต่ด้วยมีเพียงช่องจราจรเพียงช่องทางเดียว ทำให้เกิดอุบัติเหตุบ่อยครั้ง กรมทางหลวงจึงได้จัดทำโครงการก่อสร้างตัด ขยายเส้นทางขึ้นใหม่ เพื่อให้ได้มาตรฐาน ต่อมาได้ขยาย เป็น ๔ ช่องจราจร เพื่อความสะดวกในการใช้ ลดปัญหาเรื่องของอุบัติเหตุ ดังนั้น ทำให้เส้นทางเขาพับผ้าสายเก่าถูกทิ้งร้าง
