ในสมัยที่หลวงปู่ภูเดินธุดงค์มากรุงเทพฯ ครั้งแรก ท่านได้มาปักกลดอยู่ ณ บริเวณที่ตั้งวังบางขุนพรหม (ธนาคารแห่งประเทศไทย) บริเวณชายแม่น้ำเจ้าพระยา ซึ่งสมัยนั้นบริเวณนั้นยังเป็นป่ารกร้างว่างเปล่า ต่อมาได้มาจำพรรษาอยู่ที่วัดสระเกศฯ แล้วย้ายไปจำพรรษาที่วัดสามปลื้ม (วัดจักรวรรดิราชาวาส) และวัดท้ายตลาด (วัดโมลีโลกยาราม) ตามลำดับ ในปี พ.ศ.2432 ได้ย้ายไปจำพรรษาที่วัดอินทาราม สมัยนั้นชื่อว่า “วัดบางขุนพรหมนอก” ซึ่งต่อมาเปลี่ยนชื่อเป็น “วัดอินทรวิหาร” และได้ดำรงตำแหน่งเจ้าอาวาส เมื่อปี พ.ศ.2434พระหลวงปู่ภู พิมพ์ 8 ชั้น แขนหักศอก วัดอินทรวิหารหลวงปู่ภู นับว่าเป็นศิษย์ใกล้ชิดกับท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ รูปหนึ่ง เมื่อครั้งที่ท่านเจ้าประคุณสมเด็จฯ จัดสร้างพระเครื่องที่วัดบางขุนพรหม ก็ได้มาพักอยู่กับหลวงปู่ภู และได้สร้าง ‘พระศรีอาริยเมตไตรย์ (พระหลวงพ่อโต)’ ไว้ที่วัดอินทร์แห่งนี้ โดยมี หลวงปู่ภู เป็นกำลังสำคัญ แต่สร้างได้เพียงครึ่งองค์ก็มรณภาพลง
