ตั้งอยู่บนเนินดินด้านตะวันตกของทางรถไฟ ใกล้กับศาลพระกาฬเป็นศิลปะเขมรแบบบายน ซึ่งมีอายุราวพุทธศตวรรษที่ 18 สร้างด้วยศิลาแลง และตกแต่งลวดลายปูนปั้นที่สวยงาม

หากย้อนกลับไปยังรัชสมัยพระเจ้าชัยวรมันที่ 7 ได้จริงคงได้เห็นพระปรางค์สามยอดที่สมบูรณ์แบบงดงามด้วยรูปแบบสถาปัตยกรรมของปราสาทศิลาแลงเขมรที่เรียงต่อกัน 3 องค์ เชื่อมต่อกันด้วยมุขกระสัน โดยวางตัวในแนวเหนือ-ใต้ หันหน้าสู่ทิศตะวันออก ช่างได้ใช้ศิลาแลงฉาบปูนในการก่อสร้างประดับส่วนต่าง ๆ ด้วยปูนปั้นที่สำคัญคือสร้างขึ้นเพื่อเป็นพุทธสถานในลัทธิวัชรยานประจำเมืองละโว้หรือลพบุรี ด้านทิศตะวันออกของปราสาทประธานมีการต่อเติมวิหารก่ออิฐถือปูนเชื่อมต่อกับปราสาทประธานเพื่อประดิษฐานพระพุทธรูปนาคปรก

ปราสาททิศใต้ประดิษฐานรูปพระโลเกศวร (พระโพธิสัตว์อวโลกิเตศวร) สี่กรและปราสาททิศเหนือประดิษฐานรูปพระนางปรัชญาปารมิตาสองกรจนถึงปัจจุบันความงดงามที่กล่าวไปนั้น เหลือไว้เพียงหลักฐานที่พบในกระดาษทางประวัติศาสตร์เพราะปัจจุบันนักท่องเที่ยวคงเห็นแค่เพียงวิหารที่เหลือ เพียงผนัง 2 ข้าง และผนังหุ้มกลองทางด้านทิศตะวันออก ส่วนเครื่องบนพังทลายไปหมดแล้ว คงเห็นแต่ซุ้มหน้าต่างด้านทิศเหนือแต่ถึงอย่างไรที่นี่ก็ยังเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีที่สำคัญแห่งหนึ่งของจังหวัดลพบุรี